وبگاه آمريکايي در تحليلي نوشت: خاورميانه امروزه بيشتر نياز به تسليحات دارد زيرا برخي سران خاورميانه منطق زور را درک مي‌کنند و «کيسينجر» وزير خارجه سال‌ها قبل آمريکا نيز گفته بود، اعمال ديپلماسي بدون تهديد نظامي بي‌اثر است.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، وبگاه آمريکايي «ديلي کالر» در گزارشي نوشت: روزانه دو سوم نفت مصرفي جهان از هفت منطقه واقع در اقيانوس‌ها مي‌گذرد که يکي از مهمترين آن‌ها تنگه هرمز در خليج فارس است که بين ايران، عمان و امارات متحده عربي قرار گرفته است.
اين وبگاه آمريکايي با اشاره به سخنان اخير سردار سرلشگر «حسين سلامي» معاون سپاه پاسداران ايران در زمينه بستن تنگه هرمز در صورت تداوم تهديدهاي آمريکا نوشت: در گذشته به دليل حضور قدرتمند آمريکا و متحدانش چنين تهديدهايي توخالي بودند اما آيا بايد اينک چنين تهديدي را جدي تلقي کرد؟متاسفانه توانايي نيروي دريايي آمريکا در باز نگه داشتن تنگه هرمز به نسبت گذشته ضعيف‌تر شده است و قابليت‌هاي نظامي ايرانيان به طور قابل ملاحظه‌اي افزايش يافته است.
در ادامه اين گزارش با اشاره به تجربيات کسب شده از رزمايش سال 2002 آمريکا در منطقه که به طور فرضي 16ناوش در برخورد با نيروهاي ايران غرق شدند، آمده است: بستن تنگه هرمز با وجود افزايش توليد نفت آمريکا اثرهاي جدي اقتصادي بر اين کشور مي‌گذارد. اگر تنگه هرمز براي دوره‌اي طولاني بسته شود، بهاي نفت نيز افزايش يافته و اقتصاد آمريکا شايد به رکود بيافتد.
بر اساس اين گزارش، تنگه هرمز مهمترين مسير دريايي تامين انرژي جهان است که بيش از 17 ميليون بشکه نفت خام _ يک سوم حمل و نقل نفتي جهان از راه دريا_ روزانه از آن عبور مي‌نمايد. بايد گفت که تاريخ آموزنده است. در چهار دهه گذشته عمده افزايش بهاي نفت در سال‌هاي 1973، 1979، 1991 و 2008 در مدت زمان کوتاهي موجب بيکاري و رکود اقتصادي در آمريکا شد.
در اين ميان «دريادار حبيب الله سياري» فرمانده نيروي دريايي ايران 5 سال قبل گفت که بستن تنگه هرمز «بسادگي نوشيدن آب» است اما اکثرا به اين تهديد اهميتي ندادند و به ماجراي عمليات «Praying Mantis» در 18 آوريل 1988 اشاره و رويارويي نيروي دريايي آمريکا و ايران را بازگو کردند اما با بازگشت سريع به سال 2016، آيا ايران اينک مي‌تواند به طور موفقيت آميزي تنگه هرمز را ببندد؟عوامل جديد مبين اين هستند که پاسخ اين سئوال «مثبت» است.
در ادامه اين گزارش با اشاره به مشکلات فراروي آمريکا در باز نگه داشتن تنگه هرمز و ارزيابي‌هاي صورت گرفته در اين‌باره و عدم وجود ناوهاي هواپيمابر آمريکا در منطقه براي مدت‌ها نوشت: ايران نيز قابليت‌هاي نظامي خود را از سال 2002 به اين سو افزايش داده، به طوري‌که انواعي متفاوت از موشک‌هاي هوشمندي که قادرند به پايگاه‌هاي نظامي آمريکا و کشورهاي عربي متحد در منطقه اصابت کنند را در اختيار دارد.
نقطه ديگر نگراني حمايت ايران از حوثي‌ها در يمن است. نيروهاي حوثي يمن چون عروسک خيمه شب بازي عمل کرده و امکان احاطه و تسلط ايران را در باب المندب و آبراه سوئز که روزانه 7.3 ميليون بشکه نفت خام از آنجا عبور مي‌کند را مي‌دهد.
اين وبگاه آمريکايي در بخشي ديگر با اشاره به راهکار موجود که تقويت نظامي کشورهاي شوراي همکاري خليج فارس است، نوشت: توافق هسته‌اي از سوي بسياري به عنوان روشي از سوي آمريکا براي کمک به ايران براي حرکت به سوي قدرت منطقه‌اي لحاظ شده است.
«دنيس راس» مقام پيشين آمريکايي در اين باره معتقد است،سلطه ايرانيان به ويژه رفتارشان در خليج فارس بسيار خصمانه شده و به طور قابل ملاحظه‌اي ارتش ايران به نيروهاي سپاه در سوريه پيوسته و ايراني ها در بکارگيري گسترده‌تر نظاميان شيعه و تجهيز شيعيان بحريني و عربستاني مبادرت کرده و موشک‌هاي خود را نيز آزمايش مي‌نمايند. بدون مشارکت آمريکا، متحدان خليج فارسي ما نمي‌توانند برابر رشد ايراني که قدرتش با 150 ميليارد دلار حاصل از برجام تقويت شده است، اين مبلغ دست کم 50 برابر سرانه‌اي است که آمريکا در قبال طرح مارشال در خاتمه جنگ جهاني دوم به 17کشور اروپايي اعطا کرد، مقابله کنند.
در خاتمه اين مطلب آمده است: آمريکايي‌ها اغلب درباره هزينه کردن در امور نظامي يا امور مدني مردد هستند. در خاورميانه ما امروزه براي تامين امنيت بيشتر نياز به تسليحات داريم زيرا «پوتين» رييس جمهور روسيه و رهبران خاورميانه منطق زور را درک مي‌کنند . همانطور که «هنري کيسينجر» وزير خارجه سال‌ها قبل آمريکا مدت‌ها پيش گفت،بکارگيري ديپلماسي بدون تهديد نظامي اثري ندارد.
منبع:فارس